Jak długo trwa menopauza?

• Menopauza pojawia się między 45. a 55. rokiem życia i trwa średnio około dziesięciu lat.
• Menopauza składa się z trzech faz, które kończą się całkowitym zaprzestaniem produkcji estrogenu.
• Z powodu niedoboru estrogenu w organizmie występuje nadmiar androgenów, co często prowadzi do zwiększonego wypadania włosów.

Menopauza traci wiele ze swojego horroru, gdy wiemy, kiedy nadchodzi i, przede wszystkim, jak długo trwa. Kluczowym momentem w ustaleniu czasu menopauzy jest menopauza, czyli ostatnia samoistna miesiączka.

Statystycznie menopauza występuje około 52. roku życia. Zasadniczo menopauza trwa sześć lat przed i sześć lat po niej. Większość kobiet doświadcza menopauzy, czyli klimakterium, między 45. a 55. rokiem życia. Zazwyczaj organizm kobiety potrzebuje od dziesięciu do piętnastu lat, aby zakończyć menopauzę. Nie da się dokładnie przewidzieć początku ani czasu trwania menopauzy. Jednak córki mogą w przybliżeniu pójść w ślady matek.

CZAS TRWANIA MENOPAUZY NIE JEST CZYNNIKIEM DECYDUJĄCYM

Uzasadnione pytanie o długość menopauzy, wynikające z bardzo indywidualnej ciekawości („Jak długo będę musiała cierpieć?”), zyskuje na znaczeniu, gdy spojrzymy na statystyki. Menopauza trwa inaczej u każdej kobiety, ale to, czy zaczyna się rok wcześniej, czy kończy rok później, nie ma największego znaczenia. Znacznie ważniejsze jest to, jak kobiety radzą sobie z tym okresem przejściowym. Jeśli… trzy fazy menopauzy i objawów z nimi związanych, możesz zapobiec wielu problemom lub lepiej je leczyć po rozmowie ze swoim ginekologiem.

Czynnik wiedzy

Eliminację objawów autonomicznych, postrzeganych jako niepokojące, takich jak zaburzenia snu, wahania nastroju, nerwowość, a zwłaszcza uderzenia gorąca i pocenie się, można osiągnąć za pomocą leków ziołowych lub homeopatycznych, a także terapii hormonalnej. Skuteczność hormonów w leczeniu rozlanego wypadania włosów, które rozpoczyna się wraz z nadejściem menopauzy, nie została jednak udowodniona.

W zależności od indywidualnej dawki, preparaty hormonalne działają stabilizująco i równoważąco na organizm. Z drugiej strony, nie jest tajemnicą, że objawy autonomiczne spowodowane niedoborem estrogenów zazwyczaj ustępują po kilku latach, nawet bez hormonalnej terapii zastępczej. Każda kobieta powinna wiedzieć, co jest dla niej dobre i jak najlepiej radzić sobie z menopauzą.

FAZY MENOPAUZY

Pomocne jest zrozumienie, że Menopauza i menopauza nie są tym samym Menopauza to moment, w którym jajniki przestają produkować żeńskie hormony płciowe. Perimenopauza z kolei opisuje okres, w którym organizm kobiety musi pogodzić się z narastającym niedoborem estrogenów.

Faza 1: Premenopauza

Premenopauza (dosłownie: przed menopauzą) to pierwsza faza menopauzy. Może rozpocząć się już w wieku 45 lat i trwa średnio od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie produkcja żeńskich hormonów płciowych stopniowo spada. Ponieważ premenopauza rozwija się stopniowo, nie można precyzyjnie określić jej początku.

W okresie premenopauzy jako pierwszy spada poziom progesteronu, znanego również jako hormon ciałka żółtego. Progesteron stymuluje wzrost błony śluzowej macicy i przygotowuje ją do implantacji zapłodnionego jaja.Jeśli komórka jajowa zostanie zapłodniona, progesteron zapobiega dalszemu dojrzewaniu pęcherzyka.

Niedobór progesteronu prowadzi do pierwszego objawu menopauzy: nieregularnych cykli miesiączkowych. Inne objawy to zaburzenia snu, wahania nastroju, trudności z koncentracją, problemy z wagą, zatrzymanie płynów, a nawet bolesny obrzęk piersi. Jeśli objawy te są odczuwane przez kobiety dotknięte tą chorobą jako szczególnie uciążliwe, można je złagodzić, stosując naturalny suplement progesteronu.

Faza 2: Perimenopauza

Druga faza menopauzy to perimenopauza (dosłownie: okres okołomenopauzalny). Odnosi się ona do okresu od jednego do dwóch lat przed i po menopauzie, czyli od dwóch do czterech lat. Produkcja estrogenów w jajnikach spada wówczas praktycznie do zera. Estrogeny wspomagają dojrzewanie komórek jajowych. Estrogeny zwiększają przepływ krwi do błony śluzowej macicy, otwierają szyjkę macicy i umożliwiają plemnikom przedostanie się przez błonę śluzową szyjki macicy.

Niedobór estrogenu prowadzi do klasycznych objawów menopauzy, takich jak uderzenia gorąca z towarzyszącym poceniem, bóle stawów, suchość błon śluzowych, bóle mięśni, wysoki poziom cholesterolu i często wysokie ciśnienie krwi. Przysadka mózgowa, jako narząd kontrolujący, stara się wyeliminować ten niemały szereg zaburzeń fizjologicznych. W związku z tym wydziela zwiększone ilości hormonu folikulotropowego (FSH) i bezskutecznie próbuje stymulować jajniki, a w szczególności komórki jajowe, i w ten sposób produkować estrogen.

W wieku 50 lat jajniki nie zawierają już pęcherzyków zdolnych do rozwoju w pęcherzyki zdolne do owulacji. Ponieważ pęcherzyki jajnikowe produkują głównie estrogeny, produkcja estrogenów ustaje.

Jeżeli miesiączka nie pojawi się ponownie w ciągu roku od menopauzy, kończy się okres perimenopauzy i rozpoczyna się okres postmenopauzy.

Faza 3: Postmenopauza

Wreszcie, w okresie postmenopauzy (dosłownie: po menopauzie), podskórna tkanka tłuszczowa produkuje mniejsze ilości estrogenu, ale poziom sprzed menopauzy nie jest już osiągany. Organizm reaguje, niszcząc receptory estrogenowe. Niemniej jednak objawy menopauzy pojawiają się dopiero w tym momencie. W wyniku niedoboru estrogenu, lata obniżonej gęstości kości mogą prowadzić do osteoporozy. Kości stają się bardziej porowate i bardziej podatne na złamania.

Niedobór estrogenu prowadzi również do względnego nadmiaru androgenów, co nasila dziedziczne wypadanie włosów i sprzyja ich przerzedzaniu. Wiele mieszków włosowych jest bardzo wrażliwych na nadmiar męskiego hormonu płciowego (DHT). Mieszki włosowe i same włosy ulegają miniaturyzacji, aż przestają produkować więcej włosów. i z czasem włosy nie odrastają.

Opatentowany Tiocyjanian-Aktywna formuła serum do włosów Thiocyn może zatrzymać wypadanie włosów*, jeśli metabolizm komórek w korzeniach włosów jest stymulowany pomimo różnych czynników zakłócających.